Wszystko jasne

Piątek 1 grudnia 2017 roku dał wiele odpowiedzi, ale i wiele odpowiedzi się narodziło. Powodem jest

losowanie grup Mistrzostw Świata 2018, które odbędą się w Rosji. Te są niezwykle na pierwszy rzut oka wyrównane. W każdej z grup zapowiadają się interesujące pojedynki i awans którychś z zespołów wcale nie musi być pewny. Niewątpliwie grupą śmierci jest ta, która podpisana jest literką D. To w niej zagra m.in. Argentyna, czyli jeden z faworytów do końcowego tryumfu. Ich rywalami będzie Nigeria, która ma pewne porachunki, bo kiedyś na mundialu się obie reprezentacje ze sobą starły. Do powiedzenia może mieć wiele Chorwacja, która ma w zespole nazwiska posiadające wielkie umiejętności. Islandia wydaje się być kopciuszkiem, ale chyba tylko z nazwy. Warto docenić zespół, który ponownie awansował na wielki turniej. Próżno szukać grupy marzeń. Taką może być przedostatnia, gdzie między sobą zagrają Anglia i Belgia. Pierwszych się maluje w mediach jako potęgę, ale nie taki diabeł straszny jak go opisują, co pokazują poprzednie mistrzostwa. Belgia ma potencjał i wiele do udowodnienia. Panama, to debiutant, a Tunezja też przez ekspertów nie jest uznawana za poważnego rywala. Mimo to, uważam, że i w tej stawce będzie wiele ciekawych rozstrzygnięć.

Najciekawszą sprawą były losy dla Polski. Kadra Nawałki na dzień dobry będzie pojedynkować się z Senegalem. Rywal w Polsce jest jakby nie patrzeć anonimowy, co nie znaczy, że trzeba lekceważyć. W żadnym wypadku. Kolumbia, to bardziej uznana reprezentacja, więc to dla polskich kibiców może być najciekawszy pojedynek. Natomiast Japonia, to mój taki cichy wybór. Nie ukrywam, nie wiem czemu, ale miałem nadzieję, że spotkamy się z Japończykami. Jednym słowem grupa niezwykle ciekawa, wymagająca i rywale mogący przyciągnąć przed telewizory. Nie ma tu zespołu, który by zdecydowanie przeważał nad innymi, ale również nie ma w grupie drużyny będącej chłopcem do bicia. Szans Polaków oceniać nie będę. Na ten moment jest chyba za wcześnie. Mogą dojść kontuzje, albo dziwne powołania. Z grupy jestem usatysfakcjonowany, gdyż nie mamy tutaj za rywali najsłabszych wydawać by się mogło reprezentacji. Po to jedziemy na turniej, żeby grać z najlepszymi, a nie mordować się z drużynami, które na papierze wyglądają zdecydowanie gorzej. Musimy patrzeć do przodu, a nie modlić się o jak najłaskawszy los. Niestety w Polsce wciąż jest takie minimalistyczne myślenie. Wszyscy oczekują łatwego losu. Może stwórzmy turniej pocieszenia, zaprośmy takie tuzy jak: Laos, Mauretania i Wyspy Samoa i Polska będzie usatysfakcjonowana, bo rywale łatwi do przejścia. Jadąc na turniej trzeba dobrze zacząć. Szkoda, że z Senegalem na początek, bo podejrzewam, że mogą być przez wielu zlekceważeni.